Sheeko Murtiyeed: “Geesiga Aan La Arag”

Qore: SAMAKAAL

Waqti fog oo ka mid ah waagii hore, waxaa jiray nin da’ yar oo ku noolaa tuulo yar. Ninkan, inkastoo uusan lahayn xoog, hanti iyo magac, wuxuu lahaa wax ka xoog badan oo dhan—feker qoto dheer iyo dulqaad.

postigii hore

Maalin maalmaha ka mid ah ayuu ninku arkay dad tuulada degan oo hadba eed isku tuuraya marka dhib yimaado. Waxa uu go’aansaday inuusan noqon qof hadal badan, balse ficil ku tuso dadka qiimaha nabadda iyo isfahanka.

Sidoo kale Wuxuu billaabay inuu habeen kasta nadiifiyo waddooyinka tuulada isagoo aan qofna ogeyn. Wuxuu caruurta bilaabay inuu sheekooyin xikmad leh u akhriyo. Wuxuu dadka da’da ah u adeegi jiray si aamusnaan ah.

Maalmo gudahood, tuuladii waxay dareentay isbedel. Dadkii waxay billaabeen inay ka war hayaan deegaanka, carruurta waxay noqdeen kuwa ixtiraam badan, waayeelkii waa la maamuusay.

Laakiin qofna ma ogayn cidda isbedelkaas keentay.

Sanado kadib, markuu ninkii geeriyooday, ayaa tuuladii baratay magaca dhabta ah ee “Geesiga Aan La Arag”. Qalbiyadooda ayuu galay, ficilladiisana waxay noqdeen murti la sheegto jiilba jiil.

---

Darsiga Sheekada:

Qofka runta ah ee wax beddela ma aha kan hadalka badan, ee waa kan ficilkiisu sarreeyo xitaa haddii aan la garaneyn. Murti waxay ku jirtaa:

“Shaqada wanaagsan ma aha mid lagu faano, waa mid laga faa’iidaysto.”

Murti laga dhaxlay:

“Kama baahna in lagu ogaado si aad u beddesho adduunka—ku filan inaad niyaddaada nadiif ka dhigto, ficilkaaguna ha ahaado mid naf u ah kuwa kale.”